Ο Θάνατος του «Αγροτάκου» στον αγροτουρισμό

Δημήτρης Μιχαηλίδης 

Ένα ακόμα καρφί έβαλε η «όμορφη» κα Ο. Κεφαλογιάννη στους αγρότες, αφαιρώντας αντικείμενο των αγροτικών επαγγελμάτων από τους επαγγελματίες αγρότες, με την συνέργεια-ψήφιση από τους Βουλευτές της τροπολογίας για τον Αγροτουρισμό.

Μέχρι σήμερα όλοι γνώριζαν ότι αγροτουρισμός ήταν προσφορά τουριστικών υπηρεσιών από επαγγελματίες αγρότες. Με την τροπολογία που ψηφίσθηκε ο αγροτουρισμός ορίζεται πλέον ως αυτοτελής ή συνεργαζόμενη τουριστική επαγγελματική δραστηριότητα, «ροκανίζοντας» το πεδίο των αγροτικών επαγγελμάτων.

Έχουμε αρκετά παραδείγματα και στη χώρα μας πλέον, Αναπτυξιακών Κοινωνικών Συμπράξεων μεταξύ Κοιν.Σ.Επ. και δημόσιων φορέων ή και Δήμων. Ακριβώς επειδή το παρεχόμενο έργο των Κοιν.Σ.Επ. βασίζεται κατά κανόνα στην ανταπόκριση της ζήτησης πραγματικών κοινωνικών υπηρεσιών και παρεμβάσεων επίλυσης προβλημάτων τοπικού ή περιφερειακού χαρακτήρα, συνάπτουν συμφωνίες με Δήμους και Περιφέρειες ως εταίροι ή ως υπεργολάβοι υλοποίησης τοπικών κοινωνικών προγραμμάτων.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση αρχίζει σταδιακά να αντιλαμβάνεται τα οφέλη που της προσφέρει η συνεργασία με τέτοιου είδους επιχειρήσεις.

Η εφαρμογή του προγράμματος ΤΟΠΣΑ της Αναπτυξιακής Σύμπραξης ΑΚΟΙΣΔΑ

Η παρατεταμένη κρίση του κράτους πρόνοιας και η αδυναμία της αγοράς να δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας επέτρεψε την επάνοδο της χρησιμότητας των συνεταιρισμών, όπως λειτουργούσαν σε προγενέστερους χρόνους, στα πλαίσια μιας νέας μορφής κοινωνικής οικονομίας, της αλληλέγγυας οικονομίας.

Το βασικό εργαλείο πραγμάτωσης των σκοπών της κοινωνικής οικονομίας, δηλαδή της υπέρβασης των αντινομιών του κράτους και της αγοράς και της οικονομικής επανένταξης των κοινωνικά αδυνάτων, είναι οι κοινωνικές επιχειρήσεις.

Αναδημοσίευση από άρθρο της ελευθεροτυπίας
όπως δημοσιεύτηκε στις 17/04/2014

Δραματική είναι η αύξηση της φτώχειας τον τελευταίο χρόνο στη Βρετανία, καθώς ένα εκατομμύριο άνθρωποι ζουν πλέον αποκλειστικά από τα συσσίτια των εκκλησιών, με τις φιλανθρωπικές οργανώσεις να κατηγορούν την κυβέρνηση Κάμερον ότι στερεί το βασικό δικαίωμα του ανθρώπου, το φαγητό.

Κρίση της μισθωτής εργασίας 

Ο συνεργατισμός και η συνεταιριστική οικονομία είναι το αντίδοτο στην παγκόσμια οικονομική κρίση. Ακόμη και αν αντιμετωπιστούν τα δημοσιονομικά ελλείμματα και αντιμετωπιστεί το δημόσιο χρέος της χώρας, μια βασική παρενέργεια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης δε δύναται να αντιμετωπιστεί: το πρόβλημα της διαρκώς αυξανόμενης ανεργίας. 

Ας δούμε τι έχει συμβεί.Οι τεχνολογικές εξελίξεις η ανάπτυξη της τεχνικής νοημοσύνης και ρομποτικής την ίδια στιγμή που αναπτύσσουν τις παραγωγικές δυνατότητες της οικονομίας περιορίζουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας  τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα. Το πλεονέκτημα της ανάπτυξης της παραγωγικότητας γίνεται μειονέκτημα για την απασχόληση. Αλλά υπάρχει μια διέξοδος. ΟΤρίτος τομέας της οικονομίας η λεγόμενη Κοινωνική Οικονομία δύναται να προσφέρει νέες θέσειςαπασχόλησης με θεσμικό εργαλείο την κοινωνική συνεταιριστική επιχειρηματικότητα.

Του Αθανάσιου Κόκκοτου

Πρόεδρου της Κοιν.Σ.Επ. «Inn. Growth»

Η παρατεταμένη κρίση του κράτους πρόνοιας και η αδυναμία της αγοράς να δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας επέτρεψε την επάνοδο της χρησιμότητας των συνεταιρισμών, όπως λειτουργούσαν σε προγενέστερους χρόνους, στα πλαίσια μιας νέας μορφής κοινωνικής οικονομίας, της αλληλέγγυας οικονομίας.

Το βασικό εργαλείο πραγμάτωσης των σκοπών της κοινωνικής οικονομίας, δηλαδή της υπέρβασης των αντινομιών του κράτους και της αγοράς και της οικονομικής επανένταξης των κοινωνικά αδυνάτων, είναι οι κοινωνικές επιχειρήσεις.

Οι Κοιν.Σ.Επ. ως θεσμικό εργαλείο, βάσει του νόμου 4019/11, δημιουργούν συμπληρωματικά εναλλακτικό εισόδημα και ευκαιρίες απασχόλησης. Το συγκριτικό τους πλεονέκτημα είναι το μειωμένο κόστος συναλλαγών, κάτι που επιτυγχάνεται με την αξιοποίηση ανενεργών-κατακερματισμένων υλικών και ανθρώπινων πόρων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κρατικών οργανισμών και ιδρυμάτων.